85 سال زندگي در 15 جلسه

گابريل گارسيا مارکز نويسنده کلمبيايي که به بيماري نا شناخته اي مبتلا شده  است حاصل 85 سال زندگي خود را در 15 جمله ارائه کرده که در زير بيان ميکنم .

*  در 15 سالگي آموختم که مادران از همه بهتر مي دانند و گاهي اوقات پدران هم .

*  در 20 سالگي ياد گافتم که کار خلاف فايده اي ندارد حتي اگر با مهارت انجام شود .

*  در 25 سالگي دانستم که نوزاد ، مادر را از داشتن يک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن  يک شب هشت ساعته ، محروم مي کند .

*  در 30 سالگي پي بردم که قدرت ، جاذبه مرد است و جاذبه ، قدرت زن .

*  در 35 سالگي متوجه شدم که آينده چيزي نيست که انسان به ارث ببرد ، بلکه چيزي است که خود مي سازد .

*  در 40 سالگي آموختم که رمز خوشبخت زيستن ، در آن نيست که کاري را که دوست داريم انجام دهيم ، بلکه در اين است که کاري را که انجام ميدهيم ، دوست داشته باشيم .

*  در 45 سالگي ياد گرفتم که 10 درصد از زندگي ، اتفاقاتي است که براي انسان مي افتد و 90 درصد زندگي آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان مي دهد .

*  در 50 سالگي پي بردم که کتاب بهترين دوست انسان و پيروي کور کورانه بدترين دشمن وي است .

*  در 55 سالگي پي بردم که تصميمات کوچک را بايد با مغز گرفت و تصميمات بزرگ را با قلب .

*  در 60 سالگي متوجه شدم که بدون عشق مي توان ايثار کرد ، اما بدون ايثار هرگز نمي توان عشق ورزيد .

*  در 65 سالگي آموختم که انسان براي لذت بردن از عمري دراز ، بايد بعد از خوردن آن چه لازم است ، آن چه را که ميل دارد را نيز بخورد .

*  در 70 سالگي ياد گرفتم که زندگي در اختيار داشتن کارت هاي خوب نيست ، بلکه خوب بازي کردن با کارت هاي بد است .

*  در 75 سالگي دانستم که انسان تا وقتي فکر مي کند نارس است ، به رشد و کمال خود ادامه مي دهد و به محض آن که گمان کرد رسيده شده است ، دچار آفت مي شود .

*  در 80 سالگي پي بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن ، بزرگترين لذت دنياست .

*  در 85 سالگي دريافتم که  همانا زندگي زيباست .